I love Straya!
14 April 2014 | Australië, Perth
Eighth week
Deze week was ik voor het eerst gaan kayaken op de Swan River! Dit is de rivier die naast de campus van de universiteit stroomt. Deze paddling sessions worden wekelijks georganiseerd door de Outdoor Club (een van de studentenverenigingen van de UWA), maar tot nu toe was ik steeds te laat met inschrijven. Maar nu was het dan eindelijk gelukt om een plekje te bemachtigen, en het was echt leuk! En ik ben netjes in mijn bootje blijven zitten zonder om te vallen!
De rest van de week heb ik alleen maar mijn plafond gezien. Ik heb namelijk de hele week ziek in bed gelegen met een flinke griep. Echt balen om hier ziek te zijn, terwijl iedereen allemaal leuke dingen aan het doen is. Ik was dan ook het grootste deel van de tijd alleen thuis, wat het er allemaal ook niet echt beter op maakte. En dan ook nog eens zonder internet en dus zonder Skype met Nederland. Gelukkig heb ik hier wel lieve huisgenoten, want zodra ze weer thuis waren werd er goed voor me gezorgd. Zo ook Huisgenoot Rafael (vierdejaars Geneeskunde in Brazilië); hij nam gelijk de dokterrol op zich. “Hmm, maybe you should try this medicine?” (soort paracetamol). “It’s Brazilian and I think it’s forbidden in the Netherlands”. Uuuh oké, laat dan maar zitten, haha!
Ninth week
Gelukkig begon ik me na een lange week eindelijk weer wat beter te voelen. Ik had ook al wel genoeg tijd verspild in bed. Er moeten nog een hoop essays geschreven worden. Ook had ik deze week een presentatie van Looking South (het vak over de Aboriginals). Na presenteren met een enorme loopneus en een hoestje, heb ik het met mijn groepje toch tot een goed einde gebracht en we hadden 28 out of 30 marks!
In het weekend was het dan eindelijk weer even tijd voor de leuke dingen! Zaterdag zijn we al om 5 uur opgestaan. We hadden namelijk een tour geboekt naar Rockingham, waar we gingen snorkelen met dolfijnen! En dan niet van die getrainde dolfijntjes in een zwembad, maar echt wilde dolfijnen in de oceaan. Hierbij heb je natuurlijk ook kans op haaien, maar daarvoor kregen we gelukkig een enkelbandje om die elektrische signalen uitzendt waar de haaien niet van houden. Dus we hebben allemaal onze armen en benen gelukkig nog. Het snorkelen was echt zo vet! Heel bijzonder om dolfijnen te zien. Ze zwommen gewoon naast je en onder je, en ze waren zelfs op aanraakafstand! Ook kon je onder water de geluidjes horen die dolfijnen maken om te communiceren. Echt een bijzondere ervaring.
Vervolgens hebben we de ferry genomen naar Penguin Island. Wauw, dit eiland is echt ontzettend mooi: blauwgroene zee, wit strand, prachtige natuur en weinig mensen. En heel veel seagulls... Ondanks de naam van het eiland, hebben we geen enkele wilde penguin gezien (alleen een paar penguins in een afgezet stuk). Seagull Island was dus eigenlijk een betere naam geweest. We hebben een tijdje rondgewandeld over het strand en tussen de rotsen gelopen, totdat het tijd was om de laatste ferry naar het vasteland terug te nemen.
Tenth week
Woensdag 9 april was het PROSH day. Dit is een groot charity evenement (het grootste van het zuidelijk halfrond). Het is een belangrijke traditie van de University of Western Australia en brengt jaarlijks erg veel geld op voor de deelnemende goede doelen. Om 5 uur ’s ochtends komt iedereen naar de campus om de dag te beginnen en kranten op te halen. Het concept van PROSH day is om in rare outfits zoveel mogelijk kranten te verkopen in de stad. Deze krant is speciaal gemaakt voor PROSH day en bestaat voornamelijk uit sarcastische en humoristische nieuwsartikelen. Ook de regels van PROSH day worden met humor opgesteld “Stay away from construction areas, you’re not Bob the Builder”, “Do not die. Don’t ruin PROSH day for everyone else”. Helaas ging er om 5 am nog geen bus vanuit mijn huis naar de campus, dus besloten Kelly en ik de bus naar de stad te pakken en gewoon toe te kijken vanaf een terrasje met hot chocolate. Van studenten in badjas tot aan Pikachu kostuums; er liep vanalles rond en het was leuk om zo’n charity event eens mee te maken.
Afgelopen weekend ben ik naar Margaret River geweest. Dit is een stad ongeveer drie uur ten zuiden van Perth en staat vooral bekend om de surfspots en de wijngaarden. Het plan was om met Natalie, Xue, Anja en Josefine te gaan, maar er was een beetje miscommunicatie ontstaan. Dus vertrok ik in plaats daarvan met mijn huisgenoten naar Margaret River op vrijdag. Zij hadden een campervan gehuurd. Dit is een groot busje met een tent op het dak. Hier hebben we dan dus ook de eerste nacht in geslapen. Eigenlijk moest het een 5-persoonstent voorstellen, maar met z’n vieren was het maar net te doen. Nummer 5 en 6 sliepen in de auto zelf. Na de hele nacht (en dat was lang…) in foetushouding liggen en niet kunnen bewegen, was het de volgende ochtend tijd om mijn huisgenoten gedag te zeggen en Natalie, Xue, Anja en Josefine te meeten, die zaterdag pas gearriveerd waren. ‘s Middags zijn we gaan kayaken op de rivier van Margaret River. Deze rivier stroomde door prachtige natuur, met rotsen en bomen en allerlei vogels. We waren de enigen op de rivier dus het had echt iets rustgevends. Toen we weer aan land kwamen en wilden betalen was de vrouw van het verhuur al weg. Later vertelde ze ons dat ze ons was vergeten, en dus kregen we korting. De rest van de middag hebben we lekker aan het strand gelegen, want twee uur lang kayaken is toch wel vermoeiend. ‘s Avonds hebben we in ons hostel ingecheckt. Dat werd vast een heerlijke nacht in een hostelbed in plaats van in een tent. Maar niets was minder waar. Het hostel was echt heel smerig. Bruine vlekken op de muren, bloedvlekken in de matrassen, en ik-wil-niet-weten-wat-voor-vlekken in de lakens... Hier wilden we dus echt niet slapen. Maar ja, we hadden al betaald dus er zat niets anders op. Dus zijn we de stad in gegaan om te gaan stappen en drankjes te doen, totdat we zo moe waren dat we echt niet meer wakker konden blijven. Toen zijn we naar het hostel gegaan en zijn meteen in slaap gevallen, zonder na te denken over waar we in lagen, haha.
De volgende ochtend zijn we om 6 uur opgestaan. Dit tot grote ergernis van onze twee mannelijke kamergenoten. Vijf meiden die hun wekker zetten en allen vijf keer snoozen stelden ze niet erg op prijs. Na een snel ontbijt vertrokken we naar Surfers Point, want hier vond een internationale surfwedstrijd plaats (ASP Drug Aware Margaret River Pro) met de beste surfers van de wereld. Heel erg vet om te zien. We hebben hier de hele ochtend op het strand naar zitten kijken, onder genot van smoothies en frozen yoghurts. Daarna zijn we in de auto gestapt en zijn we naar een wijnboerderij gereden. Vanaf de weg zag het er niet zo mooi uit, maar toen we eenmaal de oprit opreden was het echt een sfeervolle wijngaard. Hier mochten we gratis wijn proeven. De vrouw was erg vriendelijk en zodra we vertelden dat we internationale studenten van de UWA waren, kwamen we niet meer van haar af. En ondertussen schonk ze nog meer wijn in. Uiteindelijk dus wel 10 verschillende soorten wijnen geproefd. Een goede en lekkere afsluiter van het weekend! En ik heb voor het eerst in m’n leven een vallende ster gezien!
Ik ben nu al 2,5 maand in Australië. Wat gaat de tijd toch snel! En wat is het hier fijn! Inmiddels is mijn brein trouwens echt een chaos van Nederlands en Engels. Laatst zaten we met zijn allen in de woonkamer en werd huisgenoot Alex gebeld, dus ik zei “Alex, je wordt gebeld... Alex? Hallo?”. En ik dacht, waarom reageert hij nou niet op me? Bleek dat ik Nederlands aan het praten was, haha! Maar het grootste deel van de tijd overheerst Engels natuurlijk wel, en dit verslag typen in het Nederlands kost me toch wel wat extra moeite, haha!
Ook was het weer tijd om een cadeautje van mijn Winterswijkse vriendinnetjes open te maken! Het was een T-shirt, met weer die zieligkijkende foto’s van de meiden, haha. En een lieve brief. Echt leuk al die cadeautjes, zo zijn jullie toch een beetje bij me! I miss you, girls!
Dit was al mijn “halverwege-cadeau”. Wat betreft mijn studie ben ik inderdaad al halverwege, maar aan mijn verblijf in Australië komt hopelijk nog lang geen einde! Het leven is hier echt heerlijk. Toch lijkt het me geweldig om hier niet te hoeven studeren en gewoon lekker rond te gaan reizen. Ik heb het volledig gehad met studeren. Dus ik kan niet wachten totdat het semester is afgelopen en ik lekker alle tijd heb om voor de volle 100% van het prachtige Australië te genieten! Inmiddels heb ik ook een backpack gekocht voor mijn rondreis aan het eind van het semester. So now I’m ready to go! Waarschijnlijk wordt het een trip naar het noorden naar Darwin, samen met een ander Nederlands meisje die au pair is hier in Perth. Maar ik moet het allemaal nog maar eens goed gaan uitzoeken, want eigenlijk wil ik overal wel naartoe! I love Straya!
En mochten jullie ook weer een klein beetje mee willen genieten: er staan weer nieuwe foto’s op mijn Facebook! :)
Deze week was ik voor het eerst gaan kayaken op de Swan River! Dit is de rivier die naast de campus van de universiteit stroomt. Deze paddling sessions worden wekelijks georganiseerd door de Outdoor Club (een van de studentenverenigingen van de UWA), maar tot nu toe was ik steeds te laat met inschrijven. Maar nu was het dan eindelijk gelukt om een plekje te bemachtigen, en het was echt leuk! En ik ben netjes in mijn bootje blijven zitten zonder om te vallen!
De rest van de week heb ik alleen maar mijn plafond gezien. Ik heb namelijk de hele week ziek in bed gelegen met een flinke griep. Echt balen om hier ziek te zijn, terwijl iedereen allemaal leuke dingen aan het doen is. Ik was dan ook het grootste deel van de tijd alleen thuis, wat het er allemaal ook niet echt beter op maakte. En dan ook nog eens zonder internet en dus zonder Skype met Nederland. Gelukkig heb ik hier wel lieve huisgenoten, want zodra ze weer thuis waren werd er goed voor me gezorgd. Zo ook Huisgenoot Rafael (vierdejaars Geneeskunde in Brazilië); hij nam gelijk de dokterrol op zich. “Hmm, maybe you should try this medicine?” (soort paracetamol). “It’s Brazilian and I think it’s forbidden in the Netherlands”. Uuuh oké, laat dan maar zitten, haha!
Ninth week
Gelukkig begon ik me na een lange week eindelijk weer wat beter te voelen. Ik had ook al wel genoeg tijd verspild in bed. Er moeten nog een hoop essays geschreven worden. Ook had ik deze week een presentatie van Looking South (het vak over de Aboriginals). Na presenteren met een enorme loopneus en een hoestje, heb ik het met mijn groepje toch tot een goed einde gebracht en we hadden 28 out of 30 marks!
In het weekend was het dan eindelijk weer even tijd voor de leuke dingen! Zaterdag zijn we al om 5 uur opgestaan. We hadden namelijk een tour geboekt naar Rockingham, waar we gingen snorkelen met dolfijnen! En dan niet van die getrainde dolfijntjes in een zwembad, maar echt wilde dolfijnen in de oceaan. Hierbij heb je natuurlijk ook kans op haaien, maar daarvoor kregen we gelukkig een enkelbandje om die elektrische signalen uitzendt waar de haaien niet van houden. Dus we hebben allemaal onze armen en benen gelukkig nog. Het snorkelen was echt zo vet! Heel bijzonder om dolfijnen te zien. Ze zwommen gewoon naast je en onder je, en ze waren zelfs op aanraakafstand! Ook kon je onder water de geluidjes horen die dolfijnen maken om te communiceren. Echt een bijzondere ervaring.
Vervolgens hebben we de ferry genomen naar Penguin Island. Wauw, dit eiland is echt ontzettend mooi: blauwgroene zee, wit strand, prachtige natuur en weinig mensen. En heel veel seagulls... Ondanks de naam van het eiland, hebben we geen enkele wilde penguin gezien (alleen een paar penguins in een afgezet stuk). Seagull Island was dus eigenlijk een betere naam geweest. We hebben een tijdje rondgewandeld over het strand en tussen de rotsen gelopen, totdat het tijd was om de laatste ferry naar het vasteland terug te nemen.
Tenth week
Woensdag 9 april was het PROSH day. Dit is een groot charity evenement (het grootste van het zuidelijk halfrond). Het is een belangrijke traditie van de University of Western Australia en brengt jaarlijks erg veel geld op voor de deelnemende goede doelen. Om 5 uur ’s ochtends komt iedereen naar de campus om de dag te beginnen en kranten op te halen. Het concept van PROSH day is om in rare outfits zoveel mogelijk kranten te verkopen in de stad. Deze krant is speciaal gemaakt voor PROSH day en bestaat voornamelijk uit sarcastische en humoristische nieuwsartikelen. Ook de regels van PROSH day worden met humor opgesteld “Stay away from construction areas, you’re not Bob the Builder”, “Do not die. Don’t ruin PROSH day for everyone else”. Helaas ging er om 5 am nog geen bus vanuit mijn huis naar de campus, dus besloten Kelly en ik de bus naar de stad te pakken en gewoon toe te kijken vanaf een terrasje met hot chocolate. Van studenten in badjas tot aan Pikachu kostuums; er liep vanalles rond en het was leuk om zo’n charity event eens mee te maken.
Afgelopen weekend ben ik naar Margaret River geweest. Dit is een stad ongeveer drie uur ten zuiden van Perth en staat vooral bekend om de surfspots en de wijngaarden. Het plan was om met Natalie, Xue, Anja en Josefine te gaan, maar er was een beetje miscommunicatie ontstaan. Dus vertrok ik in plaats daarvan met mijn huisgenoten naar Margaret River op vrijdag. Zij hadden een campervan gehuurd. Dit is een groot busje met een tent op het dak. Hier hebben we dan dus ook de eerste nacht in geslapen. Eigenlijk moest het een 5-persoonstent voorstellen, maar met z’n vieren was het maar net te doen. Nummer 5 en 6 sliepen in de auto zelf. Na de hele nacht (en dat was lang…) in foetushouding liggen en niet kunnen bewegen, was het de volgende ochtend tijd om mijn huisgenoten gedag te zeggen en Natalie, Xue, Anja en Josefine te meeten, die zaterdag pas gearriveerd waren. ‘s Middags zijn we gaan kayaken op de rivier van Margaret River. Deze rivier stroomde door prachtige natuur, met rotsen en bomen en allerlei vogels. We waren de enigen op de rivier dus het had echt iets rustgevends. Toen we weer aan land kwamen en wilden betalen was de vrouw van het verhuur al weg. Later vertelde ze ons dat ze ons was vergeten, en dus kregen we korting. De rest van de middag hebben we lekker aan het strand gelegen, want twee uur lang kayaken is toch wel vermoeiend. ‘s Avonds hebben we in ons hostel ingecheckt. Dat werd vast een heerlijke nacht in een hostelbed in plaats van in een tent. Maar niets was minder waar. Het hostel was echt heel smerig. Bruine vlekken op de muren, bloedvlekken in de matrassen, en ik-wil-niet-weten-wat-voor-vlekken in de lakens... Hier wilden we dus echt niet slapen. Maar ja, we hadden al betaald dus er zat niets anders op. Dus zijn we de stad in gegaan om te gaan stappen en drankjes te doen, totdat we zo moe waren dat we echt niet meer wakker konden blijven. Toen zijn we naar het hostel gegaan en zijn meteen in slaap gevallen, zonder na te denken over waar we in lagen, haha.
De volgende ochtend zijn we om 6 uur opgestaan. Dit tot grote ergernis van onze twee mannelijke kamergenoten. Vijf meiden die hun wekker zetten en allen vijf keer snoozen stelden ze niet erg op prijs. Na een snel ontbijt vertrokken we naar Surfers Point, want hier vond een internationale surfwedstrijd plaats (ASP Drug Aware Margaret River Pro) met de beste surfers van de wereld. Heel erg vet om te zien. We hebben hier de hele ochtend op het strand naar zitten kijken, onder genot van smoothies en frozen yoghurts. Daarna zijn we in de auto gestapt en zijn we naar een wijnboerderij gereden. Vanaf de weg zag het er niet zo mooi uit, maar toen we eenmaal de oprit opreden was het echt een sfeervolle wijngaard. Hier mochten we gratis wijn proeven. De vrouw was erg vriendelijk en zodra we vertelden dat we internationale studenten van de UWA waren, kwamen we niet meer van haar af. En ondertussen schonk ze nog meer wijn in. Uiteindelijk dus wel 10 verschillende soorten wijnen geproefd. Een goede en lekkere afsluiter van het weekend! En ik heb voor het eerst in m’n leven een vallende ster gezien!
Ik ben nu al 2,5 maand in Australië. Wat gaat de tijd toch snel! En wat is het hier fijn! Inmiddels is mijn brein trouwens echt een chaos van Nederlands en Engels. Laatst zaten we met zijn allen in de woonkamer en werd huisgenoot Alex gebeld, dus ik zei “Alex, je wordt gebeld... Alex? Hallo?”. En ik dacht, waarom reageert hij nou niet op me? Bleek dat ik Nederlands aan het praten was, haha! Maar het grootste deel van de tijd overheerst Engels natuurlijk wel, en dit verslag typen in het Nederlands kost me toch wel wat extra moeite, haha!
Ook was het weer tijd om een cadeautje van mijn Winterswijkse vriendinnetjes open te maken! Het was een T-shirt, met weer die zieligkijkende foto’s van de meiden, haha. En een lieve brief. Echt leuk al die cadeautjes, zo zijn jullie toch een beetje bij me! I miss you, girls!
Dit was al mijn “halverwege-cadeau”. Wat betreft mijn studie ben ik inderdaad al halverwege, maar aan mijn verblijf in Australië komt hopelijk nog lang geen einde! Het leven is hier echt heerlijk. Toch lijkt het me geweldig om hier niet te hoeven studeren en gewoon lekker rond te gaan reizen. Ik heb het volledig gehad met studeren. Dus ik kan niet wachten totdat het semester is afgelopen en ik lekker alle tijd heb om voor de volle 100% van het prachtige Australië te genieten! Inmiddels heb ik ook een backpack gekocht voor mijn rondreis aan het eind van het semester. So now I’m ready to go! Waarschijnlijk wordt het een trip naar het noorden naar Darwin, samen met een ander Nederlands meisje die au pair is hier in Perth. Maar ik moet het allemaal nog maar eens goed gaan uitzoeken, want eigenlijk wil ik overal wel naartoe! I love Straya!
En mochten jullie ook weer een klein beetje mee willen genieten: er staan weer nieuwe foto’s op mijn Facebook! :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
